kış içimizde başladı

Hayat gerçekten bu yorgunluğumuza değecek mi?

Gönül yorgunluklarını diyorum. İnsanları kıra döke geçirdiğimiz günlerin ardından çöken yorgunluklar; hani için için yakar sizi vicdanınız da yine de gururunuzu kırmazsınız. İyi niyetimizin elimizde patladığı anların yorgunlukları. Siz üzülünce üzülen siz sevinince de üzülen o iyi insanların verdiği yorgunlukları diyorum…

Tüm bunlara değecek mi yaşamak? Tüm bunlara rağmen dolu dolu yaşadım diyebilecek miyiz?

Yakında 25 yaşım bitecek. Bi çeyreklik hayatımdan anladığım şeyler geçen yıla oranla biraz daha fazla; tecrübe denen şey sahi demek ki.

Bu sene örneklerle öğrendiğim en önemli şey insanların bencillikten kör olmaları. Sadece seninki sevinç, sadece seninki acı, sadece seninki paylaşılmaya değer, sadece seninki hayat… Yanındaki işine yaradığı müddetçe sırdaş, gönlünü eylediği sürece arkadaş.

İnsanların uğrunda “en cicilerini” bile bir anda harcayabilecekleri hırsları var. Ya da bir gün köpürerek anlattıklarını ertesi gün bağrına bastıkları da vaki. Dirsek yemek de an meselesi, yücelmek de. Ne iyiliğe güvenmeye geliyor, ne kötülüğü dert etmeye. Kanımızda mı var taht oyunları, diziler mi etkiliyor bizi çözemedim lakin ortada paylaşılamayacak bir şey de yok. Ergenlik bir ömür sürermiş meğer, bitiremeyen bitiremezmiş, ne acı. Ne olur egolarımızı başka yerlere yönlendirelim artık.

Bir gün o yer yüzü görmemiş burnumuzu sürtüp boynumuzu büktüğümüzde, kendi hesabımız zaten öyle kallavi olacak ki, yandakinin n’aptığıyla ilgilenebilecek miyiz?  Helal edilmemiş haklarımızla sahiden avuntu bulacak mıyız o gün? İçimiz böyle mi soğuyacak? İnsanların canlarını acıtarak kendimizi saygın kılma çabamız işe yarıyor mu bari?

Bir gün neler olup bittiğini tam olarak anlayacak mıyım?

Huzursuzluklarımın meşhur çeyrek yaş kriziyle ilgisi olsaydı keşke. Bana ağır gelen ne sorumluluklarım, ne de hayatımla baş edememem; aksine, öyle memnunum ki hayatımdan. Kimseyle yok hesabım, kin güdemiyorum, bir terfi beklentim yok, yeteri kadar arkadaşım var. Benim gönlümü yoran “Bugün nasıl bir hava esecek acaba?” dengesizliğinde yaşanan hayatım.