İçiyorsam sebebi var

Saat bu saat, karpuz peynir ekmek yiyorsam bir sebebi var. Uykum yok, canım sıkılıyor, açım. Bu üçünü topla ne etti? Diğer üçlü: karpuz, peynir, ekmek.

Gündüzleri uyuyunca geceye uyku diye bir şey kalmıyor. Halsiz ve kanı çekilmiş sülük gibi bir koltuğa yığılıp kalmış bir beden kalıyor geriye. Uykulara dalası var, var olmasına; ancak uykunun ona gelesi yok.

Bir kere bugün baştan aşağı mutsuz ve olumsuz bir gündü. Alınan haberler, başıma gelenler, düşüncelerim...

Üstüne bir de canım sıkılıyor. İnternette de yapabilecek, zaman geçirebilecek şeyler bulamıyorum ben. İtiraf edeyim, ben interneti etkin kullanamayan gruptanım. Araştırma yapmayı sevmem, zaten her şeyi merak etmem. Sırf bu yüzden okulda kalıp da akademisyen olmayı göze alamadım. Oyun oynamaktan da çok sıkılıyorum. Öyle internette tarla çiftlik sahibi olmaktan da özellikle kaçınıyorum; bu sanal rençber tayfası dışarıdan çok embesil görünüyor zira. İnsanlarla konuş et, o da bir yere kadar.

Hani bu Starbucksların, genelde alt katlarında rastlanan, bir venti latte alıp saatlerce laptopundan başını kaldırmaksızın oturan, harıl harıl çalışıyor izlenimi veren, kanvas pantolonlu kareli gömlekli, kirli sakallı, dağınık saçlı, kemik gözlüklü cool'ları var ya, hastasıyım.

Tez mi yazıyor acaba onlar? Ne bileyim, cafede? Proje mi yazıyorlar ya da acaba? Kesin çok önemli bir şey orası tamam da, ne olabilir. Ezik ve asalak görünmek istemediğim için de kimselere soramadım bugüne kadar. Öyle, içimde bir yaradır Starbucks'ın coolları. Aranızda onlardan biri varsa çıkıp konuşsun artık.

Adam havuç toplayıp domates dikiyormuş bir de... Iyyyy. Bırak tamam, gerisini hayal etme. Ziyan herif.

Neyse, bende laf bitmez..

Nasıl da tosur tosur uyuyorsunuz şimdi dimi? Böyle sağdan sola bile dönmeden? Yuh.